*#பதவியோ_செல்வமா*
*காட்டுக்குள் இருந்து வழி தவறி வந்த ஒரு புலி, எப்படியோ அந்த பன்னாட்டு நிறுவனத்தின் ஒய்வு அறைக்குள் நுழைந்து விட்டது.*
*ஆளரவத்தில் அரண்டு மிரண்டுபோன புலி, அந்த கழிவு அறையின் இருட்டு மூலையில் பதுங்கிக் கொண்டது.*
*மூன்று நாட்கள் மூச்சு காட்டாமல் இருந்த புலிக்கு, பசி வயிற்றைக் கிள்ளியது. நாலாவது நாள்...*
*பசி தாங்க முடியாமல் ஒய்வு அறைக்குள் தனியாக வந்த ஓர் ஆளை அடித்துச் சாப்பிட்டது. அவர், அந்த நிறுவனத்தின் உதவி மேலாளர்..*
*அவர் 'காணமல் போனதைப்பற்றி அலுவலகத்தில் யாருக்கும் கவலை இல்லாததால், எந்த அதிர்வு நிகழ்வும் இல்லை.*
*பயப்படும்படி எதுவும் நிகழவில்லை என்பதால் இரண்டு நாட்கள் கழித்து, இன்னும் ஒரு நபரை அடித்துச் சாப்பிட்டது புலி. அவர், அந்த நிறுவனத்தின் மேலாளர்...*
*யாரும் அவரைத் தேடவும் இல்லை, காணவில்லையே என்று பதறவும் இல்லை. (சொல்லப்போனால் அவர் அலுவலகத்தில் இல்லையே என்று மகிழ்ச்சி அடைந்தவர்கள்தான் அதிகம்!)*
*அடுத்த நாள், நிறுவனத்தின் உதவி தலைவரை ஏப்பம் விட்டார் புலியார். நிறுவனத்தில் குண்டூசி விழுந்த சலனம்கூட இல்லை.*
*இதனால் குளிர்விட்டுப்போன புலி, நாம் வசிக்க ஏற்ற இடம் இதுதான் என்று தீர்மானித்தது..*
*அடுத்த நாள் பசிக்கவே இல்லாவிட்டாலும்,சும்மா இருக்கட்டுமே என்று ஒருத்தரை அடித்து மூர்ச்சை ஆக்கி, தனக்குப் பக்கத்தில் வைத்துக் கொண்டது..*
.
*அவர் காபி கோப்பைகளைக் கழுவ வந்த அந்த அலுவலகத்தின் பியூன்.*
*காபி வாங்கச் சென்ற பியூனைக் காணவில்லை என்று மொத்த அலுவலகமும் அல்லோலப்பட்டு, தேடுதல் வேட்டையைத் துவங்கியது.*
*அடுத்த பத்தாவது நிமிடத்தில்,ஒய்வு அறையில் மூர்ச்சை ஆகிக் கிடந்த பியூனையும், தொடர்ந்து புலியையும் கண்டு பிடித்து விட்டார்கள்.*
*புலியை அடித்துத் துவைத்து, கூண்டுக்குள் அடைத்து மிருகக்காட்சிசாலைக்கு அனுப்பி வைத்தார்கள்!*
*உங்களுக்கான ‘’நட்பு அல்லது மரியாதையை’’ நிர்ணயிப்பது உங்கள் ‘’பதவியோ, செல்வமோ’’ கிடையாது.*
*நீங்கள் மற்றவர்களுக்கு எவ்வளவு உதவியாக இருக்கிறீர்கள் என்பதைப் பொறுத்தது அது!*
*#வாழ்க_வளமுடன்.*
No comments:
Post a Comment